ابهام در سود و زیان سیمانی‌‌ها

سیدسجاد موسوی : چالش پشت چالش؛ این وصف حال و روز صنعت سیمان است.

این‌بار اخبار حاکی از محدودیت برق سیمانی‌‌هاست. در واقع با توجه به ناترازی تولید و مصرف گاز در زمستان، به‌طور طبیعی تامین گاز نیروگاه‌های برق هم با مشکل مواجه شده و بر این اساس میزان تولید برق کاهش یافته است. در چنین شرایطی دولت اولویت را به بخش خانگی می‌دهد و برخی صنایع همچون سیمان باید علاوه بر محدودیت‌های گاز و استفاده از سوخت جایگزین، نگران قطعی برق باشند.

احمدرضا عمرانی‌‌فرد، مدیرعامل سیمان اردستان گفت: مسوولان عنوان کرده‌‌اند که باید تولید‌کنندگان سیمان برق را مدیریت کنند و این در حالی است که برخلاف گاز، برق انرژی بدون جایگزین است. وی با اشاره به اینکه نیروگاه‌ها به میزان کافی گاز ندارند، افزود: زمستان سال گذشته هم محدودیت‌‌هایی برای برق سیمانی‌‌ها اعمال کردند که مجبور به تعطیلی آسیاب‌‌های سیمان شدیم و صرفا کوره‌ها را به سختی روشن نگه داشتیم.

عمرانی‌‌فرد با اشاره به بلاتکلیفی تولیدکنندگان سیمان برای تعیین نرخ مازوت اظهار کرد: در حالی مازوت را به صورت علی‌الحساب در اختیار سیمانی‌ها قرار می‌دهند که این صنعت امکان فروش با نرخ‌‌های علی‌‌الحساب را ندارد. این وضعیت باعث می‌شود که شرکت‌ها بر اساس مازوت ۵۰۰ تومانی سود و زیان‌‌شان را درج کنند در حالی که انتهای سال با اعلام نرخ‌‌های جدید و دریافت مابه‌التفاوت از سیمانی‌‌ها، عملا درآمد و سود از اساس دچار تغییرات می‌شود.

مدیرعامل سیمان اردستان با بیان اینکه اعلام نرخ مازوت به صورت علی‌الحساب سهامداران را دچار مشکل می‌کند، گفت: در حالی سهامداران سال ۱۴۰۰ سود حاصل از تولید و فروش شرکت را دریافت می‌کنند که در سال ۱۴۰۱ خریداران جدید سهام سیمانی‌‌ها باید متحمل ضرر و زیان ناشی از پرداخت مابه‌‌التفاوت نرخ مازوت به وزارت نفت شوند.

این تولید‌کننده با اشاره به اینکه صادرات کلینکر هم‌اکنون بدون ایجاد موانع جدید انجام می‌شود، تصریح کرد: اگر‌‌چه صادرات در وضعیت کنونی هم صرفه چندانی برای شرکت‌‌ها ندارد اما با توجه به ظرفیت تولید و کاهش تقاضای داخلی کارخانه‌ها مجبور به صادرات هستند. نکته حائز اهمیت اینکه ایجاد بازارهای صادراتی با توجه به قیمت و کیفیت سیمان ایران کار سختی به‌نظر نمی‌رسد اما با توجه به تحریم‌های بین‌المللی و نبود امکان برای گشایش ال‌‌سی (اعتبار اسنادی) کشورهای معدودی حاضر به تجارت با ما هستند؛ از سوی دیگر کشتی‌‌هایی که وارد بنادر ما می‌شوند، هزینه‌های حمل و نقل بالایی نسبت به برخی کشورهای منطقه باید بپردازند.

وی در ادامه با بیان اینکه محدود بودن بازارهای صادراتی امکان بالا بردن بهای سیمان صادراتی را کاهش می‌دهد، گفت: با توجه به تعداد بالای عرضه‌‌کنندگان و محدودیت خریداران، امکان بالا بردن قیمت‌‌ها همپای قیمت‌‌های جهانی وجود ندارد. با وجود این در سال جاری قیمت‌‌ها نسبت به سال‌های گذشته رشد قابل قبولی داشته است.

عمرانی‌‌فرد در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه رقابت منفی قیمت اصلاح شده است، عنوان کرد: نسبت به گذشته رقابت منفی صادرکنندگان سیمان کاهش یافته و شاهد هماهنگی بیشتر هستیم.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از کارخانه‌های سیمان به دلیل قدیمی‌‌ بودن از مدار خارج می‌شوند و اگر کشور توسعه پیدا کند، مصرف سیمان امری حتمی ‌‌است، می‌گوید: کشورهای در حال رشد سرانه مصرف ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ کیلو داشته‌‌اند. ما در سال گذشته ۵۹ میلیون تن مصرف داشتیم که سرانه مصرف ما به حدود ۷۰۰ کیلوگرم رسیده است. این در حالی است که کشور ما پراکندگی جغرافیایی بالایی دارد و نیازمند زیر‌‌ساخت‌‌های بسیار زیادی است. بنابراین اگر قرار بر سازندگی باشد، ۱۱۰ میلیون تن تولید سیمان نیاز داریم.