در طول تاریخ، تحولات اقتصادی معمولاً با پیشرفت‌های فناورانه همگام بوده‌اند. انقلاب صنعتی تحولی عمده بود که اقتصادهای کشاورزی را به قدرت‌های صنعتی تبدیل کرد و نحوه تولید و مصرف کالاها را تغییر داد. امروز نیز شاهد تحولی دیگر هستیم؛ ظهور اقتصاد دیجیتال. همان‌طور که آلوین تافلر (Alvin Toffler) می‌گوید «بی‌سوادان قرن بیست‌و‌یکم کسانی نخواهند بود که قادر به خواندن و نوشتن نیستند، بلکه کسانی هستند که نمی‌توانند بیاموزند، از نو بیاموزند و دوباره بیاموزند». این جمله به‌خوبی اهمیت تطبیق‌پذیری و تسلط بر دنیای دیجیتال در اقتصاد امروز را نشان می‌دهد، جایی که مهارت‌های دیجیتال برای موفقیت در بازار در حال تغییر ضروری است.
اقتصاد دیجیتال که با ادغام فناوری‌های دیجیتال در تمامی جنبه‌های فعالیت‌های اقتصادی شناخته می‌شود، به‌سرعت توجهات زیادی را جلب کرده است؛ به‌طوری‌که برآورد می‌شود ارزش این بازار تا سال ۲۰۲۵ از ۲۳ تریلیون دلار فراتر رود. این رشد چشمگیر در بخش‌هایی مانند تجارت الکترونیک، رایانش ابری و خدمات دیجیتال اتفاق می‌افتد. این تغییر تنها یک روند نیست، بلکه نمایانگر بازسازی بنیادین نحوه عملکرد کسب‌وکارها و تعامل آن‌ها با مصرف‌کنندگان است. به‌عنوان مثال، تنها در سال ۲۰۲۲، اقتصاد دیجیتال تقریباً ۲.۶ تریلیون دلار به تولید ناخالص داخلی آمریکا کمک کرد. چنین آماری که در شکل شماره ۱ به تصویر کشیده شده است، نقش حیاتی دیجیتالی شدن در ساختارهای اقتصادی معاصر را برجسته می‌کند.
در سال ۲۰۱۸، Oxford Economics در همکاری با Huawei تحقیقی در زمینه اقتصاد دیجیتال انجام داد که داده‌های اقتصادی ۷۹ کشور و منطقه در طول ۱۵ سال گذشته را مورد بررسی قرار می‌داد. نتایج نشان داد که نرخ رشد اقتصاد دیجیتال در این مدت ۲.۵ برابر بیشتر از نرخ رشد تولید ناخالص داخلی جهانی بوده است. با همین رشد پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۵، اقتصاد دیجیتال ۲۴ درصد از اقتصاد جهانی را تشکیل دهد که نشان‌دهنده افزایش ۹ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۵ است. علاوه بر این، تحقیقات نشان دادند بازده سرمایه‌گذاری بلندمدت در فناوری‌های دیجیتال ۶.۷ برابر بیشتر از فناوری‌های غیر دیجیتال است. سرمایه‌گذاری یک‌دلاری در ICT امروز تا سال ۲۰۲۵ به‌طور میانگین ۲۰ دلار بازده خواهد داشت، درحالی‌که برای فناوری‌های غیر دیجیتال این رقم تنها ۳ دلار خواهد بود. این امر نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در ICT نقش کلیدی در توسعه اقتصادی دارد
در کنار رشد سریع اقتصاد دیجیتال، صادرات دیجیتال به یکی از عوامل مهم در توسعه اقتصاد جهانی تبدیل شده است. صادرات دیجیتال به انتقال خدمات و محصولات دیجیتال از طریق اینترنت به بازارهای جهانی اطلاق می‌شود و شامل خدماتی مانند نرم‌افزار، خدمات ابری، مشاوره فناوری اطلاعات، آموزش آنلاین و رسانه‌های دیجیتال است. چند سال گذشته، صادرات دیجیتال در سراسر جهان و به‌ویژه در کشورهای هند و چین رشد قابل‌توجهی داشته است. در سال ۲۰۲۳، صادرات خدمات دیجیتال هند به بیش از ۲۵۷ میلیارد دلار رسید و رشد سالانه ۱۷ درصدی را تجربه کرد. این افزایش به هند کمک کرده تا جایگاه خود را در میان بزرگ‌ترین صادرکنندگان جهانی دیجیتال تثبیت کند. چین نیز موفق شد صادرات خدمات دیجیتال خود را تقریباً دو برابر کند و به ۲۰۷ میلیارد دلار برساند. رشد چشمگیر صادرات دیجیتال در این کشورهای درحال‌توسعه، به‌ویژه در بخش‌هایی مانند مشاوره IT، آموزش آنلاین و رسانه‌های دیجیتال، نشان‌دهنده تغییرات عمده در اقتصاد جهانی است. کشورهای پردرآمد و بازارهای نوظهور، به‌طور فزاینده‌ای به این بخش تسلط پیدا کرده‌اند. این تحولات، تأکید بر اهمیت سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های دیجیتال و زیرساخت‌های مربوطه برای دست‌یابی به مزیت‌های اقتصادی بیشتر را برجسته می‌کند. شکل شماره ۲ بزرگ‌ترین کشورهای صادرکننده خدمات دیجیتال را به تصویر کشیده است.
در سال ۲۰۲۳، ایالات‌متحده با صادرات ۶۴۹ میلیارد دلار پیشتاز در صادرات خدمات دیجیتال بود و ۱۵.۳ درصد از کل صادرات جهانی را به خود اختصاص داد. حدود دوسوم از صادرات خدمات ایالات‌متحده به‌طور دیجیتال انجام می‌شود که خدمات مالی بخش غالب آن است. علاوه بر این، خدمات ابری یکی از سریع‌ترین بخش‌های در حال رشد است. بریتانیا در رتبه دوم قرار دارد، جایی که بیش از ۸۰درصد از صادرات خدمات آن به‌طور دیجیتال انجام می‌شود. ایرلند نیز در رتبه بعدی قرار دارد و احتمالاً کشوری باشد که کمتر کسی انتظار آن را دارد که حتی در فهرست قرار بگیرد. به‌راستی چرا ایرلند؟
ایرلند به دلیل مزایای مالیاتی، به‌ویژه نرخ پایین مالیات شرکتی ۱۲.۵ درصد، مرکز مناسبی برای بسیاری از شرکت‌های فناوری بزرگ جهانی مانند گوگل، فیس‌بوک و اپل شده است. این نرخ مالیاتی نسبت به سایر کشورهای اروپایی بسیار کمتر است و این امر موجب جذب سرمایه‌گذاران و شرکت‌های بین‌المللی به ایرلند شده است. علاوه بر این، ساختار بازار واحد اتحادیه اروپا به این شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که مقر اصلی خود را در ایرلند قرار دهد و از مقررات مالیاتی این کشور بهره‌مند شوند، حتی اگر درآمدشان از کشورهای دیگر اتحادیه اروپا باشد. همچنین، ایرلند به دلیل جذب شرکت‌های بزرگ فناوری، به مکانی برای «سرریز شدن اطلاعات» (knowledge spillover) تبدیل شده است. تجمع شرکت‌ها در یک مکان اشتراک‌گذاری سریع تکنولوژی‌ها و نوآوری‌ها را تسهیل می‌کند و همین امر منجر به سرریز دانش و اطلاعات می‌شود که پدیده‌ای بسیار مثبت است. ازاین‌رو، ایرلند به یکی از مهم‌ترین مقاصد برای شرکت‌های فناوری تبدیل شده و این امر رشد سریع صادرات دیجیتال این کشور را تسهیل کرده است.
رشد سریع اقتصاد دیجیتال، پیش‌بینی‌ها برای سهم بزرگ‌تر آن از اقتصاد جهانی و افزایش بازده سرمایه‌گذاری در فناوری‌های دیجیتال نسبت به فناوری‌های غیردیجیتال، همگی نشان‌دهنده اهمیت این بخش برای آینده کسب‌وکارها و اقتصادهاست. این روند نه‌تنها به توسعه صنایع مختلف کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به رشد نوآوری و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید منجر شود؛ بنابراین نگاه ویژه به آینده این حوزه برای سرمایه‌گذاری‌های غیر فولادی در شرکت فولاد مبارکه یک رویکرد استراتژیک است.
