به گزارش عصر سرعت، رتبه اعتباری هر کشور، نشانگر وضعیت مالی، اعتباری و میزان اعتماد سایر کشورها به نظام اقتصادی و بانکی آن کشور است.
بالا بودن رتبه اعتباری و پایین بودن ریسک هر کشوری، با شرایط زیر، در تعاملات مالی بینالمللی آن کشور اثرگذار خواهد بود:
۱. از آنجایی که نرخ بهره وام، تسهیلات و فاینانسهای دریافتی یک کشور از کشورهای دیگر متأثر از رتبه اعتباری و ریسک آن کشور میباشد، لذا بالا بودن رتبه اعتباری در کنار پایین بودن ریسک هر کشوری، کاهش هزینههای تامین مالی بینالمللی را برای آن کشور به دنبال خواهد داشت.
۲. بالا بودن رتبه اعتباری و پایین بودن ریسک هر کشوری، هزینه بیمه وام، تسهیلات و فاینانسهای دریافتی از کشورهای دیگر را برای آن کشور کاهش خواهد داد.
۳. بالا بودن رتبه اعتباری و پایین بودن ریسک هر کشوری، قدرت چانهزنی آن کشور را در مذاکرات و انعقاد قراردادهای مالی بینالمللی- در مقایسه با سایر کشورها- افزایش خواهد داد؛ به گونهای که آن کشور میتواند تعیینکننده عمده شرایط قراردادها و معاملات مالی بینالمللی باشد.
۴. بالا بودن رتبه اعتباری و پایین بودن ریسک هر کشوری، فضای مثبتی را برای آن کشور در تعاملات مالی بینالمللی با بانکها و سایر نهادهای پولی و مالی کشورهای دیگر به دنبال خواهد داشت.
بنابراین هر مقدار که ریسکهای سیاسی و اقتصادی در یک کشور بیشتر باشد، ضمن کاهش رتبه اعتباری، دریافت وام، تسهیلات و فاینانس از سوی آن کشور از سایر کشورها با هزینههای تامین مالی بالاتر در کنار روابط تجاری-مالی کوتاهمدت و مقطعی به دنبال خواهد داشت و بالعکس.
براساس آخرین رتبهبندی اعتباری که OECD در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۴ منتشر کرده است، کشور ایران بدون تغییر در رتبه اعتباری نسبت به دوره قبل، با رتبه اعتباری ۷ از ۷، کماکان جزو کشورهای با ریسک بالا طبقهبندی شده و این موضوع قطعاً بر تعاملات مالی بینالمللی ما همچنان تاثیرگذار خواهد بود.