باسمه تعالی
متن سخنرانی وزیر محترم راه و شهرسازی، دکتر مهرداد بذرپاش
در مراسم افتتاحیه هفتمین کنفرانس بینالمللی تغییر اقلیم
۹ بهمن ۱۴۰۲
بسم الله الرحمن الرحيم
مهمانان گرامی حضار محترم خانمها و آقایان
سلام علیکم؛
بسیار مفتخرم که امروز در جمع شما مهمانان محترم به ایراد سخن میپردازم. در آغاز از جانب خود و همکارانم در وزارت راه و شهرسازی ضمن خیر مقدم به شما مهمانان گرامی، از حضور شما در این کنفرانس مهم صمیمانه قدردانی مینمایم. امیدوار هستم در فرصت فراهم شده بتوانیم مسائل راهبردی پیرامون تغییر اقلیم را مورد بحث و بررسی علمی و عملیاتی قرار دهیم.
*حضار گرامی
امروز تغییر اقلیم در جهان بعنوان یکی از چالشها و همچنین یکی از فرصتهای تاریخی جهت تحول بنیادین در توسعه فناوریهای حوزه تولید انرژی در هزاره حاضر مطرح است. گرمایش جهانی ناشی از افزایش غلظت گازهای گلخانهای موجب تغییرات آشکاری در فراسنجههای اقلیمی بسیاری از کشورهای جهان شده است. افزایش دما، کاهش بارش و افزایش پدیدههای مخرب جوی ـ اقلیمی به ویژه در دو دهه اخیر مهمترین آثار این چالش جهانی است. این تغییرات میتواند باعث اخلال در رویکرد جامع بهبود بخشی به کیفیت زندگی در جهت تحقق رفاه اقتصادی اجتماعی و محیطی در جوامع بشری شود.
پدیده تغییر اقلیم در کنار چالشهای مرتبط با آن فرصتی را ایجاد کرده است تا سیاستگذاران و متخصصان با همکاری تنگاتنگ با یکدیگر به توسعه و حمایت از فناوریهای مختلف تولید انرژی بپردازند. تلاش برای توسعه انرژیهای سبز از قبیل انرژیهای خورشیدی بادی و صلح آمیز هستهای از این دست میباشند. حرکت از نیروگاه با سوختهای فسیلی به سبدی متنوع از انرژیهای پاک و سبز جهت تامین سوخت و انرژی یکی از دستاوردهای مهم همافزایی میان دانشمندان و سیاستگذاران است که نیاز به سرمایهگذاری هر چه بیشتر جهت آموزش اقشار مختلف در استفاده حداکثری از بخش انرژیهای سبز است. بر اساس روندهای جهانی، میتوان دریافت که مناسبترین گزینه برای تنوع بخشی به سبد انرژی کشور توسعه انرژیهای تجدید پذیر است. برای نمونه پیشبینی روند آینده تولید برق در جهان نشان میدهد که تا سال ۲۰۵۰ میلادی انرژی خورشیدی به بزرگترین منبع تولید برق بشر تبدیل خواهد شد که کشور ایران نیز با توجه به استعداد جغرافیایی خود در میزان تابش خورشید در میان سایر منابع انرژیهای تجدیدپذیر دارای پتانسیل بالایی برای توسعه انرژی خورشیدی و صادرات آن دستاورد حتی به کشورهای منطقه است.
یکی از سیاستهای کلان راهبردی و قطعی جمهوری اسلامی ایران ضرورت گسترش «اقتصاد سبز» با رونق صنایع کمکربن، استفاده از انرژیهای پاک و اصلاح الگوی تولید است. در این راستا دولت سیزدهم نیز اقدامات قابل توجهی در بعد داخلی و بینالمللی از جمله اینکه لایحه تغییر اقلیم در دولت سیزدهم جهت اجرا تدوین شده است. در کنار سیاست فوق الذکر ظرفیتهای قانونی نظیر ماده ۱۹ قانون هوای پاک نیز وجود دارد که بصورت خلاصه اشاره به تولید ۳۰ درصد از برق کشور از محل انرژیهای تجدیدپذیر را دارد که عزم راسخ مدیران در راستای تحقق این قانون خواهد توانست نقش جمهوری اسلامی ایران را در مدیریت تغییر اقلیمی منطقه بصورت چشم افزونی افزایش دهد.
*خانم ها و آقایان
حرکت در مسیر درست مستلزم بهینهسازی مصرف انرژی و سازگاری با اثرات تغییر اقلیم و به کارگیری روشها و فناوریهای نوین در صنایع برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و جایگزینی سوختهای سبز است. باید آسیبهای احتمالی رصد شده و در راستای تأمین انرژی، بر انرژیهای
پاک خصوصاً انرژی خورشید و باد و همچنین انرژی گداخت هستهای سرمایهگذاری و بستر مناسبی برای کسب دانش و فناوری در این حوزهها فراهم شود. افزایش آگاهی عمومی نسبت به تغییر اقلیم و فرهنگسازی و هدایت افکار عمومی میتواند به تدوین سیاستها و قوانین ملی منجر شود.
*حضار محترم
هر چند نقش کشورهای مختلف در زمینه تغییرات اقلیمی در مقایسه با یکدیگر متفاوت است؛ اما با توجه به پیشرفت و توسعه روزافزون کشور ایران در زمینههای مختلف، لازم است، پیوست زیستمحیطی هر کدام از پروژههای توسعهای تهیه گردد تا اقلیم کشور دستخوش تغییرات کمتری
شود مواجه شود.
از دیگر پیشنهادات مهم در این رابطه میتوان به برنامهریزی جهت تبدیل کشور ایران به قطب بینالمللی انرژی پاک خورشیدی منطقه با استفاده از منابع عظیم انرژی خورشیدی در مناطق مرکزی و جنوبی به عنوان دریای انرژی، برنامهریزی و حمایت از شرکتهای دانش بنیان در ارتقای فناوریهای نوین در دانش نیروگاههای تولید انرژی تجدیدپذیر خورشیدی، امواج دریا، باد و صادرات محصولات یاد شده، حمایت از دانشگاهها و مطالعات پژوهشی با هدف بهبود سیستمها در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سیستمهای با بهرهوری بالای انرژی و امکان کشت دوم برخی محصولات با توجه به تغییر رژیم دمایی و کاهش یا حذف روزهای یخبندان در برخی مناطق اشاره نمود.
یکی از اقدامات مهم در این بخش، برگزاری کنفرانسهای علمی با حضور محققین و سیاستگذاران به منظور آگاهی بخشی و افزایش ظرفیتهای علمی کشور در جهت مقابله با آثار تغییر اقلیم است. در پایان بار دیگر حضور شما را در این کنفرانس گرامی میدارم و بر این باور هستم با نگاه به ظرفیتهای ملی و بومی و استفاده از تجربیات و تحقیقات دانشمندان و جوانان نخبه کشور میتوانیم تهدیدات ناشی از تغییر اقلیم را به فرصتهایی برای ایجاد تحول در مسیر پیشرفت جمهوری اسلامی ایران و به تبع جامعه بشری تبدیل کنیم. ضمن تشکر از برگزارکنندگان این کنفرانس، آرزوی توفیق در رسیدن به اهداف آن و تداوم این حرکت ثمر بخش را دارم.
با تشکر از توجه شما
والسلام علیکم و رحمه الله