به گزارش عصرسرعت، فولاد مبارکه نه فقط بین صنایع بلکه در صنعت فولاد کشور یک استثناست و این امر به مثابه یک شمشیر دولبه شده به گونه‌ای که از یک طرف باعث افتخار است و از طرف دیگر می‌خواهند مابقی صنایع فولادی کشور که ویژگی‌های این شرکت را ندارند، با خط‌کش فولاد مبارکه اندازه‌گیری کنند و نتیجه خوبی در پی نخواهد داشت.
صنایع کشور نه از منظر متخصصان، بلکه از منظر افکار عمومی متهم اصلی بحران آب هستند. آیا این مقدار مصرف آب برای تولید یک تن فولاد به‌صرفه‌تر است یا برای تولید محصولات دیگر؟ ارزش ریالی و دلاری یک تن فولاد تولیدشده در کشور و ارزآوری آن برای کشور چقدر است؟ آیا ارزش محصولات دیگر با این محصول برابری می‌کند؟ آیا تولید محصولات دیگر صنعتی یا دامداری و کشاورزی به همین میزان اشتغال‌آفرینی می‌کند؟
در خصوص محیط زیست و میزان آلایندگی صنایع، این سوال مطرح است که چرا وقتی در شهر اصفهان آلودگی وجود دارد، هوای شهر مبارکه و محل فعالیت شرکت فولاد مبارکه آلوده نیست؟ آیا کسی می‌داند که سود ۷۰ تا ۸۰ هزار میلیارد تومانی فولاد مبارکه با چه میزان سرمایه محقق شده است؟ آیا این سود با میزان سرمایه‌گذاری در این شرکت مقایسه می‌شود؟ رقم سود مطلق فولاد مبارکه به دلیل وسعتی که دارد رقم بزرگی است اما سود هر سهم آن نسبت به سودهای بانکی چشم‌گیر نیست.
مسئولیت‌های اجتماعی صنایع در کشور ما اشتباه تعریف شده چراکه این صنایع از محل سود خود مالیات خود را پرداخت می‌کنند و دولت می‌تواند از محل درآمد حاصل از این مالیات برای ساخت مدرسه، بیمارستان راه‌سازی و … اقدام کند. صنایع وظیفه‌ای برای احداث نیروگاه و تامین انرژی ندارند و این کار برعهده وزارت نیروست.
