دبیر انجمن سنگ آهن ایران در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ایراسین اظهار داشت: ضرورت دارد رویکردهای اصلی وزارت صمت، مجلس و حکمرانی بخش معدن مشخص شود. برای مثال مشخص نشده که هدف در کشور معدنکاری کوچک مقیاس است و یا بزرگ مقیاس، قطعاً معدنکاری کوچک مقیاس الزامات خاص خود را دارد. از سوی دیگر نیز حائز اهمیت است که بدانیم دیدگاه مسئولان نسبت به بخش معدن تقاضا محور است و یا دید عرضه محور بر آن حاکم است. گویا از دوره‌ای که معدن با بخش صنعت و تجارت تلفیق شده، به این حوزه به عنوان یک موضوع ثانوی نگاه می‌شود. این در حالی است که باید با دیدگاه عرضه محور، بضاعت معدنی کشور بررسی و عرضه شود و صنایع معدنی وابسته در ایجاد ارزش افزوده و صادرات کالا تلاش کنند.
وی افزود: نیاز است نگرش خود را در بخش معدن در سرفصل‌های مختلف روشن کنیم. اگر معدن را به عنوان یک مجموعه مستقل با نیازهای اصلی نظیر ماشین آلات بدانیم، دیگر نگرانی ما تولیدات بخش ماشین سازی نخواهد بود. در واقع اگر ماشین سازهای داخلی توان تامین نیاز این بخش را داشته باشند با استقبال معدنکاران مواجه می‌شوند، اما زمانیکه این امکان وجود نداشته باشد باید خود را اصلاح کنند.
دبیر انجمن سنگ آهن کشور عنوان کرد: متاسفانه یک سند جامع برای توسعه بخش معدن تهیه نشده است. مفهوم جذب سرمایه و سرمایه‌گذار بی‌معنی است چرا که سرمایه راه خود را پیدا می‌کند. سرمایه‌گذاران ریسک‌ها را بررسی کرده و سپس درباره ورود به حوزه معدن تصمیم‌گیری می‌کنند. در شرایط کنونی سرمایه‌گذار ترجیح می‌دهد در حوزه معدن ورود نکند و این امر نشان می‌دهد رویکرد موجود در این زمینه مناسب نیست. امیدواریم این سند جامع ضمن همکاری و همفکری با نخبگان، دانشگاه‌ها و… در آینده نزدیک تدوین شود.
