معاون توسعه معادن و صنایع معدنی شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات گفت: با وجود اینکه بخش معدن و صنایع معدنی به سمت و سویی حرکت می‌کند که بخش بزرگی از اقتصاد کشور را تشکیل دهد، ما هنوز برنامه منسجم و بلندمدتی در این حوزه نداریم. چندین سال گذشته، نقشه راهی مانند طرح جامع فولاد، سرب و روی، مس و… برای معدن و صنایع معدنی ترسیم شد اما به طور جدی همه بخش‌ها ملزم به سیاست‌گذاری و اجرای برنامه‌های خود در راستای این طرح‌ها نشدند.
روابط عمومی شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات: امین صفری بیان کرد: همکاران ما در ایمیدرو با همراهی تمام ذی‌نفعان بخش سرب و روی، دو سال بر روی طرح جامع سرب و روی کار کردند اما این طرح هیچ‌گاه به عنوان یک سند بالادستی به ذی‌نفعان این بخش ابلاغ نشد تا همه فعالان این حوزه منطبق بر یک نقشه راه واحد و چشم‌انداز مشترکی که نظرات بخش خصوصی و دولتی در آن لحاظ شده، حرکت کنند.
وی ادامه داد: متاسفانه بخش معدن و صنایع معدنی از نبود یک برنامه و نقشه بلندمدت ۲۰ ساله رنج می‌برد و همین مسئله باعث شده که برنامه‌های توسعه، متوازن پیش نرود. گاهی در بخشی از زنجیره با کمبود و گاهی با مازاد مواجه هستیم و همیشه بخشی از زنجیره به شدت دچار زیان می‌شود و بخشی از سرمایه‌های ملی از بین می‌رود.
معاون توسعه معادن و صنایع معدنی «ومعادن» عنوان کرد: این روند موجب می‌شود همیشه ظرفیت‌های بلااستفاده زیادی وجود داشته باشد؛ همان طور که می‌دانیم، به عنوان مثال کارخانه‌های مرتبط با بخش روی با حدود ۳۰ درصد ظرفیت خود کار می‌کنند. این به معنای آن است که در این بخش توسعه نامتوازن رخ داده است.
امین صفری مطرح کرد: اگر وزارت صمت با همراهی ایمیدرو، بخش خصوصی و ذی‌نفعان، طرح‌های جامعی برای هر یک از بخش‌های معدن و صنایع معدنی تدوین کند و این طرح‌ها به تمام شرکت‌های خصوصی و دولتی و نیز سازمان‌های صمت ابلاغ شود، به طوری که ملزم به اجرای آن شوند و تصویب تمام بخشنامه‌ها نیز مطابق با همین طرح‌ها صورت بگیرد، در این صورت یک نقشه راه بلندمدت برای حوزه معدن و صنایع معدنی خواهیم داشت. تمامی فعالان این بخش می‌توانند برنامه‌ریزی کنند و همچنین سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند به این بخش ورود کنند، مسیر شفافی پیش روی آن‌ها ترسیم شده که به آن‌ها کمک می‌کند منطبق با آن برنامه‌ریزی کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر متاسفانه ما هیچ برنامه بلندمدتی در بخش معدن و صنایع معدنی نداریم. با تغییر مدیران برنامه‌های مقطعی تدوین شده و سپس رها می‌شود. این روند می‌تواند منجر به یک توسعه نامتوازن خطرناک شود و بخش معدن و صنایع معدنی که اکنون به عنوان یک بخش قدرتمند در صحنه اقتصاد کشور حضور دارد را دچار ضعف جدی کرده و در پی آن، آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی ایجاد کند.
